_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

" کانون قلم"

iran-ghalam@hotmail.com

www.iran-ghalam.de

لوئیز رنالت معلم خستگی ناپذیر صلح

 

19.11.2007

الهام رفیع زاده

لوئیز رنالت-لویی رنو-"21 می 1843 –8 فوریه 1918"در سال 1907 توانست جایزه صلح نوبل را از آن خود کند. رنالت در اُتون در فرانسه بدنیا امد.وی عشق یه یادگیری را از پدر بورگوندی خود که شغل اصلی  او  کتابفروشی بود و اوقات فراغت خود  را به کتاب خوانی می گذراند،به ارث برد.هوش و ذکاوت وی خدادادی بود.وی در کلاس خود در کالج اتون شاگرد اول بود و در ریاضی،فلسفه و ادبیات پیش از آنکه به دانشگاه دیژون رفته  و کارشناسی خود را در ادبیات از انجا کسب کند ،جایزه گرفت.
 
وی به مدت هفت سال از سال 1861 تا 1868  در رشته حقوق در پاریس  به تحصیل پرداخت  و سه مدرک تحصیلی با عالی ترین رتبه کسب کرد.
در سال 1868 دوران آکادمیک خود را آغاز کرد و تا پایان عمر در سمت آکادمیک خود باقی ماند.در سال 1868 در سن 25 سالگی به دیژون بازگشت و بعنوان استاد در رشتۀ ادبیات ایتالیایی  و حقوق بازرگانی به تدریس پرداخت.
در سال 1873به عضویت  دانشکده حقوق پاریس در آمده و بعنوان استاد تمام وقت در رشته حقوق جزایی به تدریس پرداخت.اما وی مسیر اصلی خود را یک سال بعد ،زمانی  که فرصتی پیش آمد تا به عنوان استاد  جایگزین  بصورت پاره وقت  در حقوق بین الملل تدریس کند، یافت .گرچه ابتدا تمایلی به رها کردن  شغل مورد علاقه و اولیۀ  خود را نداشت  اما در حوزه ای جدید به فعالیت پرداخت و  طی مدت هفت سال با شیوۀ منحصر بفردی که در تدریس داشت وهمچنین چاپ کتاب" درآمدی بر حقوق بین الملل" و سری مقالاتی  که منتشر کرد ، تحسین همگان را برانگیخت و در سال 1881 ریاست دانشکده حقوق بین الملل پاریس را به عهده گرفت.
سری مقالات و رساله هایی که رنالت در طول مدت زندگی خود ارائه داد بسیار مدون و جامع بودند. به نحوی که از وی به عنوان صاحب نظری برجسته در حقوق بین الملل نام برده می شد. در سخنرانیهای بیشماری شرکت کرد و بالغ بر 200 مقاله نوشت که تمام آنها در مجله های معتبر حقوقی و سیاسی به چاپ رسیده است.از مهمترین کتابهای وی ،کتاب9 جلدی "قوانین حقوق بازرگانی1899-1889"«Traite de droit commercial»بود که با همکاری چارلز لئون کائن به چاپ رسید.
گرچه حضور فعال و تلاش  لوئیز رنالت ، برای حل اختلافات حقوق بین المللی برای وی افتخار و احترام فراوان در تمام دنیا به همراه اورد، اما  وی  قلباً خود را  یک معلم می دانست و بیشتر وقت خود را به تدریس می گذراند تا به تحقیق.
اوبطور همزمان در دانشگاه پاریس،مدرسه علوم سیاسی و دو مدرسۀ علوم نظامی تدریس می کرد. نظارت 252پایان نامۀ دکترا را برعهده داشت. بسیاری از شاگردان او  بعدها سمتهای دیپلماتیک مهمی در فرانسه و کشورهای خارجی بعهده گرفتند.
در سال 1891مشاور رسمی وزیر امور خارجه آلکساندر ریبوت و مقام مسئول در امور حقوق بین الملل بر پایه اصول جمهوری شد.
لوئیز رنالت به مدت 20 سال نمایندۀ فرانسه در کنفرانسهای بین المللی  که در اروپا برگزار می شد ،بود.
وی با توجه به سمتهای مختلف و حائز اهمیتی  که داشت و همچنین  به دلیل خدماتی که انجام داده بود، بعنوان نمایندۀ ارشد و تام الاختیار وزیر امور خارجه در سال 1903 انتخاب شد.هنگامیکه دادگاه بین المللی لاهه برای رسیدگی به جرائم بین المللی شروع به کار کرد، وی به عضویت هیئت منصفه که متشکل از  28 نفربود درآمد . و داوطلبانه، بیشتر از سایر اعضا در 14 سال آغازین دادگاه ،خود را وقف این کار کرده و قضاوت 13 مورد از پرونده های  دادگاه را بعهده داشت.
وی علاوه بر جایزۀ صلح نوبل که در سال 1907 به همراه ارنستو تئودور مونتا به آن دست یافت، افتخارات فراوانی  بعنوان مدرس،قاضی و دیپلمات نیز کسب کرد.لژیون افتخار آکادمی علوم سیاسی وفلسفی فرانسه  را از آن خود کرد. او از 19 کشور خارجی مدال افتخار و از بسیاری دانشگاهها دکترای افتخاری دریافت کرده بود. وی نمایندۀ" آکادمی حقوق بین الملل دادگاه لاهه" [که در سال 1914 بنیان نهاده شد] ،بود. رنالت هیچگاه خود را بازنشسته نکرد،وی سرانجام  در تاریخ 6 فوریه 1918 بعد از تعطیلی کلاس درسش زمانیکه برای استراحت و تعطیلات به ویلایش در باربیزون رفته بود، بیمار شد و هشتم  فوریۀ همان سال درگذشت.

 

مطالب در ارتباط:

ــ ضرورت دامن زدن به جنبش صلح خواهی ( مهدی خانباباتهرانی )

ــ جنگ نه، صلح آری ( سایت ایران قلم )

ــ هشداردر مورد به خطرجنگ ـ بیانیه جمعی از خانواده های جان باختگان سیاسی ( سایت گویا )

ــ شیوه های اطلاعاتی اپوزیسیون جنگ طلب ( رضا فانی یزدی )

ــ رهبری  مجاهدین بر نقش حسن داعی الاسلام در این فرقه اعتراف کرد ( سایت ایران قلم )

 

سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد