امکان استفاده ابزاری مجاهدین به عنوان یک فرقه سیاسی از آمریکا (2)

مجاهدین و آمریکا با برگ های رو بازی می کنند
 

11.04.2008

منبع: Mojahedin.ws

مولف: گروه تحقیق و پژوهش

لینک به قسمت اول:

در بخش نخست این مقاله به طرح این سوال رسیدیم که آیا مجاهدین به مثابه یک فرقه سیاسی - شخصیتی قادرند از آمریکا به عنوان یک اهرم برای رسیدن به قدرت سیاسی استفاده کنند یا خیر. وعده دادیم در این بخش به دلایل سلبی و اثباتی این پرسش بپردازیم. پیش از هر چیز باید بر روی این احتمال بحث کرد که آیا طرح این سوال با توجه به سبقه تقابل مجاهدین با آمریکا و شناخت متقابل این دو از یکدیگر می تواند موضوعیت داشته باشد یا خیر. یعنی اینکه در بدبینانه ترین حالت آیا مجاهدین از منظر یک فرقه قادر به مجاب کردن و استفاده ابزاری از آمریکا هستند یا خیر؟ از منظر سینگر ظاهرا مصونیت قریب به یقین در مواجهه با فرقه ها امر دور از ذهن و مشکلی است. او تاکید دارد:

"همه ما در برابر فرقه ها آسیب پذیر هستیم. فرقه های بسیاری، با استفاده از برخوردها و ترفند های فراوان، فعالانه در هر لحظه به دنبال ما هستند، " (1)

اما اینکه آیا فرقه ها قادر به مستحیل کردن و دور زدن قدرت ها و دولت ها در مناسبات و اهداف فرقه ای خود هستند یا خیر به میزان زیادی به درک متقابل آنها از موجودیت، ماهیت و سبقه تاریخی و همچنین انگیزه و اهداف تعامل آنها دارد. آیا واقعا حکم سینگر مبنی بر شمولیت آسیب پذیری از سوی فرقه ها در این مورد بخصوص نیز تعمیم پذیر است. به زبان دیگر آیا فریب خوردن آمریکا از سوی مجاهدین امر محتملی است؟ به نظر می رسد در این مورد بخصوص نمی توان به دنبال مصداق و نمونه ها رفت. این نوع رابطه را می توان در نوعیت خود استثنایی و منحصر تعریف کرد. با این حال مجاهدین روش های متناسب را برای اغوا و جلب حمایت آمریکا بکار می گیرند. بی تردید اگر عمر سینگر کفاف می داد و با موجودیت تشکیلات فرقه ای مجاهدین آشنا می شد، لحاظ این گونه ترفندهای فرقه ای را در کتابش ملحوظ می نمود. رفتن در شکاف ها و تلاش در جهت تشدید اختلاف ها، همچنین فعالیت در جهت تعمق صلح و مبارزه با عوامل تهدید امنیت جهانی از قبیل تروریسم و امثالهم در واقع پوشش های فریبکارانه ای است که مجاهدین با توسل به آنها تلاش می کنند، ضمن ایجاد اختلاف نظر در نحوه تنظیم رابطه آمریکا با آنها در فرآیند بتوانند بخشی از آمریکایی ها را نسبت به حمایت از خود مجاب کنند.

این شیوه ها در شرایطی برای مجاهدین مفید به فایده بود که آمریکایی ها فاقد شناخت لازم و مکفی از مجاهدین بودند. اما با شناخت عمیق موجود درباره مجاهدین استفاده از ترفندهای ابزاری آن گونه که در نمونه زیر مشاهده کنیم، تلاش عبث و بیهوده ای است که راه به مقصود مجاهدین نمی برد.

"امکان ندارد يک نيروی جدی و مسئول وارد  ائتلافی شود که می تواند  هژمونيش  را  بسادگی به زير علامت سوال ببرد! آنهم نيرويی مثل مجاهدين که در اين  مقوله مشخص حاضرند سر را بدهند و هژمونی را نه!" (2)

مجاهدین حداقل در این مورد بخصوص نشان داده اند چندان که لازم است جانب احتیاط را رعایت نمی کنند. دلیل عمده آن پیش از اینکه به سادگی و خامی مجاهدین مربوط شود، به میل مفرط آنها به بزرگ نمایی شان بر می گردد. این نیاز و بیماری ای است که از رهبری مجاهدین به تمام اجزاء و جوارح این تشکیلات سرایت کرده است. این گرایش شدیدا دست مجاهدین را در تعاملات و روابطش با بیرون از خود و بخصوص طرف های بزرگ و از جمله آمریکا باز می کند. نمونه زیر نشان می دهد که برخورد مجاهدین با آمریکا تا چه اندازه تحکم آمیز و دست بالا است. گو اینکه این موضع گیری ها فقط در مناسبات خود مجاهدین به اصطلاح مشتری و مخاطب دارد، اما با این حال آن تمایل بیمارگونه مورد اشاره را تداعی می کند. در این رابطه می خوانیم:

"آمریکایی ها باید به هژمونی مجاهدین در پروسه تغییر گردن بگذارند. یعنی همان چیزی که بیشتر از بیست سال است مورد اختلاف بوده و مجاهدین هرگز زیر بار آن نرفته اند." (3)

در نقطه مقابل آمریکایی ها تا این زمان بیشترین وقت و انرژی ممکن را برای شناخت ابعاد و زوایای پنهان و آشکار مجاهدین معطوف کرده اند. بازی آمریکا و مجاهدین در خوش بینانه ترین شکل خود حکم برگ بازانی را دارد که به خوبی بر دست های همدیگر اشراف دارند. مجاهدین تا این زمان واقعا برگ بازی نکرده ای، در دست ندارند. دو بیانیه وزارت امورخارجه آمریکا حاکی از این مهم است که آمریکایی ها خیلی بیشتر از آنچه لازم است درباره ماهیت مجاهدین خلق می دانند. به معنی دیگر آمریکایی ها به اندازه کافی خود را در مواجهه با ترفندها و راه هکارهای فرقه ای مجاهدین مصون و واکسینه کرده اند. فرض دور زدن آمریکا توسط مجاهدین، از اساس مولود ضرورت برخی زدوبندهای سیاسی است، والا آمریکایی ها با هر صورت مسئله ای محال است، ابزار و به نوعی اغفال مجاهدین شوند.

منابع

1- کتاب فرقه ها در میان ما. نوشته مارگارت تالر سینگر. بخش 5

2- گفتگوی نیابتی با زری اصفهانی در سایت سپیده دمان. اردیبهشت سال 1385.

3- مبانی تئوریک راه حل سوم، خرداد 1385. بخش چهارم. سایت سپیده دمان.

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد