|
کتاب
فروش صلح طلب
27.04.2008
الهام رفیع
زاده
آلفرد هرمان
فرد(11نوامبر1864-5 می 1921) ؛ هرمان فرد در وین به
دنیا آمد اما بیشتر فعالیتهای
ژورنالیستی خود را در آلمان دنبال کرد.وی در سن 15
سالگی ترک تحصیل کرده و در شهر
زادگاه خود به فروش کتاب پرداخت و بعد از چند سال به
برلین رفته و دفتر روزنامۀ خود
را در سال 1887 تاسیس کرد.
وی تحت تاثیر
فعالیتهای برتا فون
ساتنر قرار گرفته و به فعالیتهای صلح طلبانه روی آورد و انجمن
صلح آلمان را بنیان
نهاد.او از سال 1894 تا 1899 مسئولیت ویراستاری و چاپ انتشارات
عمدۀ آن را با "عنوان
مکاتبات ماهانۀ صلح" بر عهده گرفت.
فرد،با تأسی از
رمان مشهور ضد جنگ
بارونس فون ساتنر با عنوان"سلاح هایتان را زمین بگذارید"،نشریۀ
صلح خود را با همین نام
بنیان نهاد و در سال 1899 این نشریه به" ساعت صلح" که نورمن
آنجل آن را از نشریه
های مؤثر در جنبشهای صلح طلبانۀ دنیا خوانده است، تغییر نام
یافت.
این انتشارات که اغلب
قشر روشنفکر را مخاطب قرار می داد، چاپ و
انتشار آن در حال حاضر
نیز ادامه دارد، و تا زمان وفات هرمان فرد در سال 1921،توسط
شخص وی اداره می شد و
بعد از آن هانس وهبرگ مدیریت آن را بر عهده گرفت.
وی
عضو دفتر صلح برن و
دبیر سازمان صلح بین الملل در اروپای مرکزی بود و همچنین سمت
دبیر کل اتحادیۀ بین
المللی مطبوعات برای آزادی را بر عهده داشت.
کنفرانس
صلح لاهه در سال 1899
نقطۀ عطفی در فلسفۀ صلح گرایی فرد به شمار می
اید.
الفرد هرمان فرد ،پس از
آن در میان قشر روشنفکر آلمان مورد توجه همگان
واقع شد و در موضوعات
اقتصادی و همکاری های سیاسی اعتماد همگان را جلب
کرد.
وی در رابطه با مناقشات
جهانی بیش از انکه بر جنگ افزارها تکیه کند به
عدالت بر اساس صلح
تاکید داشت.
به گفتۀ وی جنگ به
اندازۀ آنارشی بین المللی
نمی تواند از علائم
بیماری جهانی باشد[آنارشی و هرج و مرج شرایط را بحرانی می کند
نه جنگ]و زمانی که
اراده کرده و مذاکره بر اساس عدالت را جایگزین جنگ کنیم ،آنگاه
می توانیم نظم و هنجار
جهانی را جایگزین آنارشی و هرج و مرج بین المللی
کنیم.
بنیان انجمن تفاهم بین
المللی مرهون زحمات آلفرد هرمان فرد بود .در
سال 1911 تئوری وی با
عنوان بین الملل گرایی نتواست جلوی ملی گرایی را بگیرد.در یک
جنبش پان امریکایی وی
از الگوی حراست از هویت ملی در سازمان های بین المللی پیروی
کرد.
در سال 1914 زمانی که
جنگ جهانی اول رخ داد، فرد در وین بود و سانسور و
سرکوب افکار مخالف دولت
آن کشور سبب شد تا وی فعالیتهای سازمانی خود را به سوئیس
منتقل کند.
وی در بهبود اوضاع
اسرای جنگ تلاش فراوانی از خود نشان داده و
چاپ کتاب" کنترل صلح
"به منظور جلب و تقویت تلاش های جهانی برای صلح ادامه داد.وی
از سوی دولت وین به
خیانت متهم شد و تا پایان جنگ نتوانست به وین بازگردد.
هرمان فرد طی سالهای
جنگ به نوشتن احساسات و فعالیتهای خود و همکارانش در
جنبش های صلح طلب
پرداخت و بعد از پایان یافتن جنگ روزنگار "ژورنال جنگ من" را
منتشر کرد. در این
روزنگار وی نسبت به نادیده گرفته شدن تعهدات صلح ابراز نارضایتی
کرده و کمپینی را علیه
معاهدۀ ورسای سازمان داد.
وی در تجمعات اعتراض
آمیزی
که در حمایت از صلح انجام می
گرفت ،تاکید داشت که جنگ فاقد ارزشها و تحلیلهای صلح
طلبانۀ سیاستهای جهانی
است.
آلفرد هرمان فرد در سال
1911 به همراه توبیاس
مایکل آسر، به دلیل
تلاشهای صلح طلبانه اش، جایزۀ صلح نوبل را به خود اختصاص
داد.
آلفرد هرمان فرد در
نتیجۀ فروپاشی امپراطوی اتریش –مجارستان دارایی های
خود را از دست داد و
سرانجام در سن 57 سالگی در سال 1921 بر اثر عفونت ریه در وین
از دنیا رفت.
مطالب در ارتباط:
ــ
فرار از
فاشیسم ، مهمان استالینیسم ( بهار
نیکفر )
ــ
بزرگداشت نیکوس کازانتزاکیس در
تهران ( نازنین معتمدی )
ــ
شورش ،گوشه
گیری،تنهایی و بدخلقی نویسنده ناامید غربی
( بهار نیکفر )
ــ
مطالعات
سکولار و مزاحمت های فلسفه مسیحی
( لاله امبلی )
ــ
یادی هم از
مردان و فیلسوفان مخالف ازدواج ( روسیا روشن )
ــ
روضه
خوانی اخلاقی با گیتار ادبی
( سارا ارمنی )
ــ
ادبیات و انقلابی سکولار، همکاری ، انتقاد ، سرکشی ( آتوسا سلطان زاده
)
ــ گفتگو با آیدین آغداشلو در باره فروغ فرخزاد
( رها یگانه )
ــ
کودک یاغی
ادبیات اتریش ( علی امینی )
ــ
صلح طلب
دانمارکی ( الهام رفیع زاده )
ــ
داروین اسکاتلندی، جویس ایرلندی
( آذر سلطانی )
ــ
دوران کودکی
ام بدون ادبیات کودکان!
( آرام بختیاری )
ــ
ویکتور هوگو ،و جدا ناپذیری
ادبیات از سیاست ( روسیا روشن )
ــ
غرب به یاد دوره
رمانتیک افتاده است ( سارا ارمنی )
ــ
معرفی نامزدان هفتمین دوره‌ی جایزه‌ی گلشیری
( مهیندخت
قهاری )
ــ صلح جوی سوییسی،
چارلز آلبرت گوبات ( الهام رفیع زاده )
ــ
۳۰ سال انتظار برای چاپ کتابی از
فریدون آدمیت ( الیاس احمدی )
ــ
خاطرات عاشقانه‌ی یک گدا ( نوشین شاهرخی )
ــ
داستایوسکی ، و
زوال شخصیت انسان دراسارت ( علی سلطانی )
ــ
سقوط فرهنگ،
نشانه زوال حكومت بود؟ ( آتوسا سلطان زاده )
سایت ایران قلم از انتشار
مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است
مسئولیت
مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد
|