_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

" کانون ایران قلم"

kanoon@iran-ghalam.de

info@iran-ghalam.de

www.iran-ghalam.de

من و « بانکا » های ایرانی

05.01.2011

جواد فیروزمند، آریا ایران
http://ariairan.com/fa/?mod=view&id=11106

در دنیای امروز کمتر کسی است مقابل واژه"صداقت" مقاومتی داشته و یک بار هم که شده در زندگی خود، لحظه شیرین آن را از اعماق قلب نچشیده باشد."صداقت در گفتار و کردار"مقوله ای است که بطور خاص ایرانیان آشنایی عمیق با آن دارند.راد مردی و اهل مردم بودن گونه ای از تشعشعات چنین واژه ای است که از قدیم الایام در زندگی و رفتار ایرانیان رسوخ کرده است.اگر گذشته خود را فراموش نکرده باشیم،افرادی با چنین مشخصه ای در محله یا شهر انگشت نما و قابل احترام بودند.

آزاده گی ،آزاد اندیشی و رادمردی خصوصیات الهام گرفته از صداقت در گفتار و کردار انسان ها است.اما علم روانشناسی امروز ثابت کرده است که حتی چنین افرادی در هنگام شکست،تسلیم تلخی ایام شده و در مواجه شدن با ارزش های انسانی متزلزل و گریز پا می شوند.بسیاری به "تذبذب" روی آورده و برخی نیز برای فرار از واقعیت ها به انکار و اکراه می پردازند.تا نکند چهره ای که پیش تر ساخته شده بود دستخوش بی احترامی و ارزش های منفی جامعه نشود.چنین افرادی گرچه میل به "صداقت" داشتند اما در عمل پلکان رشد و سهم خواهی آنان بوده است. این افراد وقتی پایشان به عمل و پرداخت بها می رسد مشخص می شود که از ابتدا طالب یک رنگی وکردار نیک نبوده اند.بهترین واژه ای که در علم جامعه شناسی برای این گونه افراد اطلاق می شود، "زورمداری" است!

زورمداران عالم،شاخه منفی و معکوس رادمردی و پهلوانی در فرهنگ جامعه جهانی است.یعنی همان "نالوطی ها" در فرهنگ جامعه سنتی ایران.این گونه افراد برای ثابت کردن "خود" از هر وسیله ای استفاده می کنند.هیچ مرزی را بجز حاشیه دارودسته خود به رسمیت نمی شناسند.پرورشگاه تیول می سازند و برای پیشرفت در قلمرو تعیین شده به اجیرشدگان و اجیر کردن رو می آورند.رقیب کشی راه می اندازند و هنگام تصفیه حساب ،هیبت بسیاری را بخاک می سایند تا به آستانبوسی و عجز و التماس بکشانند.این گونه افراد زورمند نه از پهلوانی نشانی دارند و نه از لوطی گری،شبیه "بانکا" های هندی می شوند که در عین بی باکی لاقید و خونریزاند.در هر شهر و کویی خانه "ایمن" ساخته و جارچی راه می اندازند.تا سایه ترسناک "بانکا" منطقه را در امن و ا مان حفظ کند.از رهگذر سیاست،"بانکا" ها، والی هم می شوند.در این مرحله برای وسعت بخشیدن به ترازنامه خود ،ضعفا و استثمار شده ها را برعلیه دیگر شهروندان بکار میگیرند.بنام عدالت و قانون در هر کوی و برزن می چرخند و می گردند.می چرخانند و می گردانند تا اگر نفس کشی پیدا شد نسق از او بکشند.چنانچه "ناصر خسرو" می گوید؛ "در بلخ ایمنند ز هر شری – می خواره و دزد و لوطی و زن باره ".اینگونه شیران بی یال و اشکم اگر روزی در برابر قضا قرار گیرند یا مزور و مذبذب اند یا به مظلوم نمایی نعل وارونه می زنند تا حقیقت امر کشف نشود.

حکایت امروز "مجاهدین"با منتقدین و تحلیل گرانشان نیز چنین است.آنها با اعمال،رفتار و پیامشان می خواهند بگویند چون ما با "رژیم" سر جنگ داریم و فقط ما هستیم که با "رژیم" می جنگیم(و دیگران همه مزدور و وابسته و جاسوس و ... هستند!)،دون مایه بوده و بدلیل درک حقیرانه از شرایط نباید از این میانه سخنی بر زبان برانند.و به تجربه نیز شاهد بوده ایم سر سرخ دگراندیشان را چگونه به باد داده اند تا زبان سبز در حلقوم از حرکت بایستد.اینگونه رفتار مجاهدین نه تنها کم نشده بلکه کار بجایی رسیده است که هر چند وقت یک بار از زبان "رهبری" و اطلاعیه های صادر شده (کتاب و نوار و دیگر وسایل زنده) ،در صدد نسق گیری دیگران بوده اند.انبوهی تهدید نامه ، فحش نامه و رجز خوانی های مطول از طرف رهبری و سایر اعضا، دال بر چنین رویکردی است.

اما جناب رجوی فراموش می کند که با تهدید ، فحاشی و پرونده سازی بر علیه منتقدان نه تنها مسئله ای حل نمی شود بلکه کارنامه اش را سنگین تر می کند.چونکه تهدید و فحاشی از سوی هر کسی که باشد انتقامجویی و تنفرزا است.مگر اینکه قصد به آتش کشیدن خود و همه چیز اش را داشته باشد.در چنین شرایطی اول باید پرسید چه کسی یا کسانی را تهدید می کنید؟به وسیله میلیاردها پول و ثروت و چند هزار آدم آموزش دیده می خواهید شاخ خود را به رخ چه کسانی فرو کنید؟به روی افرادی که عمر خود را در مجاهدین باخته اند؟یا بروی کسانی که در جبهه اوپوزیسیون با روش و منش مجاهدین تضاد داشته و با راهی که خود انتخاب کرده اند مشغول مبارزه اند؟مگر دیگران نمی دانند که سربازان آقای رجوی بقول خودش "اگر بخواهند کسی را از سر راه بردارند مثل آب خوردن است"؟!معلوم است که طرف حساب اصلی مجاهدین منتقدین او هستند و نه جمهوری اسلامی!چون اگر هدف مجاهدین جمهوری اسلامی باشد به سئوالات و انتقادات افراد جداشده و دگراندیش در عین آرامش و معقول بودن باید پاسخ بدهند.نکند 30 سال وقت تنگی در سرنگونی آنقدر به خفقان روانی رسانده است که مجالی برای پاسخگویی به انتقاد و نقد نیست؟!

مجاهدین هم در برابر مردم و هم در برابر اوپوزیسیون باید پاسخ بدهند.باید بگویند که چرا و به چه دلیل حقوق اولیه و انسانی اعضای مجاهدین در ملاقات با خانواده ها یشان را نقض میکنند؟

به چه دلیل درب پادگان اشرف را بروی دیگران بسته اند؟

به چه دلیل در اشرف مانده اند؟

مگر رجوی نمی داند که خانواده تمام اعضای مجاهدین در ایرانی زندگی میکنند؟آیا هفتاد و پنج میلیون ایرانی عضو وزارت اطلاعات ، مزدور و جاسوس هستند؟!

مگر همین خانواده ها نبودند که در سال 2003 و 2004 میلادی در جلو درب پادگان اشرف با فرزندان خود ملاقات کرده بودند؟حال چه تفاوتی ایجاد شده است؟آنموقع اطلاعاتی و مزدور نبودند و الان هستند؟"بانکا" ها هم معتقد بودند که برای زمین زدن حریف با هر دوز و کلکی او را باید بی آبرو کرد.یعنی اول باید کثیف کرد بعد گردنش را زد.

از طرفی این چه حق ناحقی است که جناب رجوی به خود قائل بوده و به دیگران قائل نیست تا به او بگویند ما نه تنها به مبارزه مسلحانه شما اعتقادی نداریم بلکه اعلام میداریم مسیر مبارزه از تیر و تیرکشی و ترور و خمپاره زنی شما عبور نمی کند؟!در عین حال به استقلال و منافع ملی مردم ایران نیز معتقد هستیم.

آخراین چه حق ناحقی است که دربرابر پاسخگویی به د گر اندیشان،آنان را کثیف ،مزدور و جاسوس می خوانند؟!پس چه فرقی بین "بانکا" ها و سازمان مزبور وجود دارد؟آیا معنی انتقاد از مجاهدین و بیان سرگذشت افراد زندگی باخته در پادگان اشرف مزدوری و جاسوسی است؟!شاید رجوی ندیده و نشنیده باشد!،جناب رجوی که عادت ندارند از خودشان گزارش دهند اما بقول مجاهدین بگذارید مقداری از خودم بگویم تا هم تفاوت مزدور و جاسوس بیشتر درک شود و هم مزدور و جاسوس واقعی مشخص شود:

جناب رجوی حتما یادشان می آید در سال 1991 میلادی وقتی می خواست به جنگ کردها در کفری و جلولا برود، گفتم نمی آیم من آدمکش نیستم؟!اجازه دهید خودمانی تر صحبت کنم.یادت می آید سال 2001 میلادی برای فرار از جهنم مجاهدین و رسیدن به یک زندگی آرام و بی دردسر ،از دست افراد سازمان شما در بغداد فرار کردم؟مطمئنا از سر دلخوشی وشکم سیری نبود.بلکه پس از درد و رنج فراوان و خودکشی قطره ای در قرارگاه های شما بود که تصمیم به جدایی گرفتم.اگر راهی امن تر وجود داشت مطمئن باشید فرار نمی کردم.بنده هم می دانستم که اگر دستگیر شوم حکمی که شما صادر خواهید کرد اعدام است.افراد امنیتی صدام حسین به دستور و با حکم تیر شما ،مرا در خانه یک ترک عرب تباردستگیر کرده و پس از کتک و شکنجه فراوان کتف بسته در پایگاه جلالزاده تحویل آقای مهدی ابریشمچی،حسن نظام الملکی،مهوش سپهری و محسن سیاه کلاه دادند.شما که حکم تیر مرا صادر کرده بودید و زنده یا مرده مرا می خواستید،اما جایتان خالی نفری که ایدئولوژی شما را در 30 سال گذشته بین مجاهدین تدریس می کرد،یعنی آقای ابریشمچی که در فرانسه با بهمن تهرانی شناخته می شود تا می شد لت و پارم کرد.آنچنان فحش های رکیکی می داد که مرا شوکه کرد.وقتی با چپ و راست اولیه آنان روی زمین افتاده و از درد به خود می پیچیدم ،با کفش قشنگ روابطی اش آنقدر بر سینه ام کوبید تا نوک کفش در میان سه تا از استخوان های سینه ام جای گرفت.یکی از استخوان های شکسته هنوز هم درد دارد.باور کن هر روز درد آن را می کشم و می چشم.باور نمیکنید؟شما که حکم تیر و بعدا حکم اعدام ام را دادید،چرا باور نمیکنید؟ نکند اشتباه از دیگران بوده و رهبرصادق خبر ندارد؟!مدارک ،اسناد و عکس های امضا شده توسط پزشک آمریکایی در کمپ تیپف که حتی توانسته بود نوع ضربه و تاریخ شکستن استخوان سینه را قید کند به همراه دارم.

یادتان می آید 3 ماه در زندان اشرف مقاومت کردم و دستورالعمل شما را مبنی بر اینکه "من در مقابل سفارت جمهوری اسلامی در بغداد دستگیر شده ام" را امضاء نکردم و پای آن مشت ها و لگد ها خوردم؟و شما در سال 2005 میلادی در اطلاعیه شورای ملی مقاومت به دروغ عنوان کردید که جواد فیروزمند را هنگام ورود به سفارت ایران در بغداد دستگیر کرده اند؟!و بخاطر آن چه نیمه شب هایی را در زیر مشت و لگد رئیس کمیسیون صلح شما(مهدی ابریشمچی) و سرکرده اطلاعات شما حسن نظام الملکی ، تا صبح سر کردم؟!جای مداد و خودکاری که آقایان در پشت پلک و لابلای انگشتانم فرو می کردند را هنوز به همراه دارم.شما که حکم تیر و اعدام مرا صادر کردید اگر باور ندارید از مهدی و حسن بپرسید.اگر آنها دم دست نیستند از مهوش سپهری بپرسید چون او گرداننده اکثر بازجویی ها و صحنه های شکنجه من بود.و اگر او نیز دم دست نیست از سید بپرس.به او که حتما اعتماد داری.سید صادق سادات دربندی زندانبان من بود.او هیچوقت مرا کتک نزد اما من را ماه ها در درون یک سلول تنگ وکثیف و در گوشه ای پنهان از اشرف زندانی کرد و زندانبان ام بود.

حتما یادت می آید که از "گربه" فیروزمند میخواستی حلوای نشست طعمه بسازی.اقرار می کنم که تو به اهداف ات رسیدی.مرا زندانی کردی،شکنجه کردی،حکم تیر دادی،حکم 8+2 سال زندان دادی،حکم اعدام هم صادر کردی..از چهار هزار عضو سازمان تاییدیه اعدام مرا گرفتی و ...حکم را هم که خودت امضا کردی یادت می آید صحنه به مسلخ کشیدن مرا؟اگر یادت نیست از مریم بپرس.او و چهار هزار عضو سازمانت شاهد بودند.بعضی از آن شاهدین که همراه با تو فریاد می کشیدند اعدامش کنید، اکنون جزو جداشدگان هستند.راستی جرم من چه بود؟!

من میخواستم به دنبال زندگی ام برم و از تو هم اجازه ای برای رفتن نمی خواستم.من که شکنجه ات نکردم،من که زندانی ات نکردم،من که حکم تیر تو را صادر نکردم،من که به اعدام محکوم ات نکردم،من که تو را تهدید نکردم،من که به دادگاه فرا نخوانده بودمت.پس این چه حقی است که تو داری و من نباید داشته باشم؟!

این چه جنگی است که تو با میلیاردها پول و ثروت و چند هزار سرباز اختصاصی برای خود حق می دانی اما برای من( یک نفره) در دفاع از خود ناحق؟!

سال 2004 وقتی در کمپ تیپف به آمریکایی ها پناه برده بودم درخواست ملاقات با مژگان و سهراب را دادم.ژنرال میلر از طرف سازمان شما پاسخ آورد که مژگان در فرانسه است و سهراب هم نمی خواهد تو را ببیند.بعد هم که خوب میدانی ما همانجا زندانی بودیم ودر کنار همراهان تو همچون 25 سال قبل از آن با جمهوری اسلامی مبارزه کرده و با کسی در ارتباط نبودیم.اما در سال 2005 میلادی در فرانسه که برای دیدن مژگان و زندگی با او آمده بودم، اطلاعیه ای از طرف سازمان و شورای شما صادر شد که مرا از همان ابتدای ورودم به سازمان در ارتباط با سفارت جمهوری اسلامی و عوامل وزارت اطلاعات معرفی کرد!بنازم به این سازمان بی دروپیکر که اگر عضو 25 ساله اش نفوذی بوده وای بحال دیگرانش! و این در شرایطی بود که هنوز کلامی نگفته بودم.نه در کنفرانسی شرکت کرده بودم و نه در رادیو یا مجله ای سخنی!

آخراین چه حقی است که تو به خود قائلی تا با دروغ و فریب استخوان خرد شده مرا خاک کنی و من در برابر سیل اتهامات کذب و کثافت کاری های تو سکوت کنم؟!این صداقت است؟این آزادگی است؟این عدالت است؟!این است آنچه که تو برای مردم ایران بشارت می دهی؟!

عجیب است که در فرانسه هم به من رحم نکردید.سال 2005 میلادی در بدو ورودم به فرانسه ،رئیس کمیسیون خارجه شما جناب محمد محدثین در تلویزیون سیمای آزادی گفت؛"از هر وسیله ای استفاده خواهیم کرد و نخواهیم گذاشت جواد فیروزمند نفس راحتی در فرانسه بکشد".چرا؟مگر من چه جرمی مرتکب شده بودم؟باور نمی کنید؟فیلم آن موجود است.از آن پس هم آدم های رنگارنگ سراغ ام فرستادید تا با تهدید و تطمیع مرا وادار به سکوت کنید.در بهترین حالت از من خواستید که شما را ببخشم.اما چگونه؟!خنده دار نیست؟!فردی که از نظر شما مجرم،خائن،جاسوس،مزدور،اطلاعاتی و ... است چه چیزی را باید ببخشد؟

مدتی بعد سازمانی با عرض و طول چنانی تحمل جمع شدن چند نفر منتقد دور هم در پاریس را نداشت.تمام زندگی شخصی ،آدرس،پول،کار و تمام ارتباطات ام را سازمان مطبوع شما تا کنون جستجو کرده و زیر نظر دارد.ابوالقاسم رضایی(محسن رضایی) و حسن حبیبی که ظاهرا وکیل حقوق مردم هم هست را نزد صرافی در پاریس فرستادید تا از او راجع به من اطلاعات کسب کند؛"برای فیروزمند چقدر پول می آید؟چه کسی می فرستد؟می دانی که او کجا زندگی میکند؟می دانی چقدر پول دارد؟هر وقت پولی برای او آمد به ما خبر بده.هر چه راجع به او می دانی به ما بگو"!

این آقای ظاهرا حقوقدان و وکیل در سال 2007 میلادی در منطقه پانزدهم پاریس همراه با علی اکبر آرمیده که از سوئد تشریف آورده بودند مشغول پخش اطلاعیه فرانسوی زبان بر علیه من بودند.چرا؟

این آقا بعدها در سالن آژکای پاریس و جاهای دیگری نیز برعلیه من و چندنفر دیگر ظاهر شد. در ژوئن سال 2007 میلادی به همراه 60 عضو سازمان از 7 کشور اروپایی به محل تجمع 12 نفره ما در سالن فیاپ حمله کردند که اخبار آن را حتما شنیده اید.

مهین را که می شناسید،"انجمن آرا" را می گویم.در گوشه ای از سالن فیاپ با جیغ و داد سراغ ام آمد و گفت؛"ای کاش همانوقع (2001 میلادی 2 سال قبل از سقوط صدام حسین) که دستگیرت کرده بودیم اعدام ات می کردیم".فیلم و عکس با صدای خود "مهین" موجود است.

سرت را درد نیاورم.خلاصه هر جا رفتم "ناکا" های شما بنام صداقت و آزادی و مبارزه با جمهوری اسلامی آمدند و زدند و بردند.من که به اندازه سازمان تو نیستم.من فقط یک نفرم.یک گنجیشک کوچک.من که جنگ و خون و خونریزی نداشم.اما اقرار میکنم که باز هم تو پیروز شدی.مثل 30 سال گذشته که هر روز پیروز می شوی!آیا این عدالت است؟ این چه حقی است که تو به خود قائلی اما حق دفاع برای من استثمار شده قائل نیستی؟!

بعد ها هم کم نبود از این گونه موارد.اواخر سال 2009 میلادی که برای یاد گرفتن از بزرگان و تماشای دادگاه ایوبونه می رفتم.هنوز نیم ساعت مانده به وقت دادگاه و در بیرون محوطه که تنهای تنها بودم،سرلشگر محسن عباسی (محمود اعمی یا محمود اعلامی) و جمشید خان دو نفره به سمت من هجوم آوردند.تا آنجا که می شد روی کف پوش برفی منطقه سیته پاریس تهدید باران و فحش باران ام کردند با چند مشت و ضربه آرنج.اما دیدی که در دادگاه فقط ناظر بودم و حتی حاضر نشدم مثل شاهد روباهی که خود را بهمن تهرانی می نامید در برابر عدالت فرانسه حرف بزنم و بگویم او شکنجه گر من است آقای قاضی و خانم دادستان!او به دستور آقای رجوی استخوان سینه مرا شکسته است.او مرا زندانی و شکنجه کرده است.او یک آدمکش حرفه ای و دروغ باف بزرگ است!

روز بعد هم که دم مترو سر گربه مرا بریده و حلوا ساختند تا پایم به دادگاه نرسد.چرا؟!باور کن سرلشگر فروغ جاویدان محسن خان عباسی آنچنان فحش های سکسی از من و خواهرم و مادرم می داد و اون یکی هم فیلم برداری می کرد که دراعماق انسانی خود لرزیدم به این ایدئولوژی نکبت باری که می تواند 600 مدل عباسی را برای تهدید وفحش دادن به من و لنگ و لگد انداختن به شکم پیرمردی مانند نراقی به صحن دادگاه بکشاند؟فحش ها آنقدر رکیک و چاله میدانی بود که جرات نکردم بنویسم و آقای محمد علوی زحمت آن را کشید.این چه حقی است که تو داری ولی من ندارم؟!تو برای خود می خواهی و برای من نه!این عدالت تو است؟!این است نمونه عنصر مجاهد خلق؟همین را برای مردم ایران می خواهی؟

بگذریم جناب رجوی."گزارش از خود" حکایات بسیار زیادی دارد که فعلا وقت نیست و به همین اندک کفایت می دهم.

چرا که من رجوی و سازمان او را در درون و بیرون شناختم.ادعایی ندارم اما فکر میکنم که او را به اندازه کافی می شناسم.حال مجددا می پرسم،چه کسی یا کسانی را تهدید می کنید آقای رجوی؟!من و امثال مرا که تمام عمرمان را باخته ایم؟مگر چیزی برای ما باقی گذاشته اید؟مگر چیزی برای از دست دادن داریم جناب رجوی؟!یک جان قراضه مانده است آن هم پیشکش تو!

حال بر می گردم سر مطلب اصلی.

در ادامه سئوال ها باید بگویم که سازمان مجاهدین خلق تا کنون به هیچ کسی در برابر عملکرد خود پاسخ نداده است.معمولا احزاب و سازمان های اروپایی، آنهایی که به آزادی و حقوق انسان ها معتقد هستند هر فصل و هر سال یک باربه پاسخگویی می نشینند.در 30 سال گذشته آقای رجوی که مدعی آزادی برای مردم ایران است در کدام نقطه دنیا به یک سئوال منتقد خود پاسخ گفته است؟کو؟آیا کسی سراغ دارد؟

آقای رجوی می گوید این سئوالات و انتقاد ها ،مربوط به افراد رژیم است.من می گویم اگر سازمان مطبوع رجوی یک سازمان مردمی و مبارز باشد چه اشکالی دارد پاسخ دهد؟نکند وقت مبارزه تنگ می شود؟پاسخ گویی در هر سازمان و حزب مردمی عین مبارزه است.چرا که نشان می دهد سازمان یا حزب مورد نظر چقدر بر ارزش و پرنسیپ های مردمی پایبند و استوار است.مگر نمی گویند "آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است"؟!

آقای رجوی بجای تهدید و فحاشی که وقت آن را در "مبارزه" بسیار باز کرده و مد نظر دارند ، تا کنون به چه انتقادی پاسخ داده اند؟به کدام روش غلط اعتراف کرده اند؟کدام سیاست، تبعیت از فلان دیکتاتور یا استعمارگر بوده است؟ایشان در ایدئولوژی، تابع چه الگوی تاریخی است؟کجای رفتن به عراق و همکاری با صدام حسین در ایام جنگ ،دشمنی با مردم و مزدوری برای بیگانگان بوده است؟ کدام استراتژی به بمب گذاری، ترور و آدمکشی کور انجامیده است؟کجای نقشه راهی که تاکنون ترسیم کرده اند غلط بوده است تا دیگران در آن چاه نیافتند؟تحولات بسیار بزرگی در دنیا وایران صورت گرفته است.راه و روش مبارزه ها دگرگون شده است.چرا درب های پادگان اشرف گشوده نمی شود که افراد به اختیار انتخاب کنند؟چرا رجوی با اینکه می داند عراق چگونه جایی است ، افراد خود را در زیر خطر و انهدام کامل نگه داشته است؟کجای این کار مبارزه است؟دروغ های تاریخی مجاهدین تا کنون کدام ها بوده اند ؟و انبوهی سئوالات دیگر ....مگر می شود سازمانی در طی 30 سال گذشته بی عیب و نقص باشد؟اگر دارد نقص و عیب آن چه بوده است؟نکند همه را نگه داشته اند تا در تهران مقابل خلق قهرمان ایران پاسخ بدهند؟!این چه رویکردی است؟

علاوه بر این مجاهدین باید گزارش دهند که چه رابطه ای در معامله با غرب دارند؟چه تعهداتی داده اند؟چه دریافته اند؟مگر در دنیای امروز دیگران خیلی ببخشید خر باشند که بخواهند بپذیرند غربی ها فقط به تماشای جمال یار و خال هندوی او بسیج شده اند!

این ها و انبوه سئوال باقی مانده از دیروز و امروز گریبانگیر مجاهدین و رهبری آن است.اما آنها نیز ثابت کرده اند که اهل پاسخگویی نیستند.می ماند از میدان بدر کردن حریفان و تهدید و فحاشی.این شغل نامناسب هم که کار یک سازمان مردمی نیست.پس می ماند "بانکا" و نوچه هایش.چه با تهدید چه با فحش.و احتمالا "جداشدگان"،خانواده های ساکنان اشرف ، تعدادی عناصر مستقل ایرانی و ایران دوست که باید در صف قربانیان رجوی دستخوش توطئه های جدید شده و دوباره مصلوب شوند.تا منطقه پرواز و جولانگاه آقای رجوی امن گردد.آخر آنها که در 30 سال گذشته نشان داده اند وقتی زورشان به رژیم نمی رسد انتقام را از چه کسانی و در کجا می گیرند!

با پوزش از "بانکا" ها

چماقداران فرقه رجوی را بشناسید


رجوی: اسیرانی را هم که به ما داده بودید صلیب سرخ آمد از ما گرفت و برد
(لینک به فایل ویدئویی - 10 مگا بایت)


ژنرال حبوش: شما آزمایش خود را در سرکوب شورش اکراد در سال 91 پس دادید
(لینک به فایل ویدئویی - 4 مگا بایت

 

مطالب دیگر:

ــ این فرقه خطرناک شمارا به یاد کدام گروه می اندازد؟ ( کانون وبلاگ نویسان )

ــ کانون ایران قلم عملیات خونین تروریست های اعزامی در چابهار را محکوم می کند ( ایران قلم )

ــ نامه سرگشاده خانم بتول ملکی به آقای نوری المالکی نخست وزیر محترم عراق ( بتول ملکی )

ــ ششمین پیام صوتی خانم بتول سلطانی خطاب به خانواده های قربانیان و خانم افسانه طاهریان ( بتول سلطانی )

ــ نامه سرگشاده مسعود خدابنده  به لیدی اشتون ( ایران اینترلینک )

ــ پنجمین پیام صوتی خانم بتول سلطانی خطاب به ناهید بلوچستانی، الهام و شهرام کیامنش ( بتول سلطانی )

ــ بازی با برگ سوخته مجاهدین ( میلاد آریایی )

ــ مصاحبه  با خانم سلطانی عضو سابق شورای رهبری مجاهدین، قسمت  سیزدهم بررسی قربانی  شدن احمد رازانی توسط  فرقه مجاهدین ( بتول سلطانی )

ــ راز مقاومت ( مهدی خوشحال )

ــ قتل زنده یاد احمد رازانی و  کابوس فروپاشی فرقه رجوی ( روح الله تاجبخش )

ــ  دیدار و گفتگوی خانم بتول سلطانی و دکتر فیروزه بنی صدر در پاریس ( ایران قلم )

ــ  در حاشیه دیدار و مصاحبه محمد حسین سبحانی با دکترابوالحسن بنی صدر ( میلاد آریایی )

ــ صدام حسین را از کجا پیدا کنم؟  ( مهدی خوشحال )

ــ اعتراف رجوی در ارتباط با آقای بنی صدر ( فرزاد فرزین فر )

ــ چگونه طارق عزیز مسعود رجوی را خرید؟ ( مزدا پارسی )

ــ پیام آقای هادی شمس حائری به فرزندانش در اشرف ( هادی شمس حائری )

ــ در حاشیه دیدار و مصاحبه با دکترابوالحسن بنی صدر ( میلاد آریایی )

ــ پیام صوتی آقای مهدی خوشحال به خانواده های قربانیان اسیر در قلعه اشرف ( مهدی خوشحال )

ــ مصاحبه محمد حسین سبحانی با آقای دکتر ابوالحسن بنی صدر ( ایران قلم )

ــ خاطرات الهه قوام پور ، آهای مردم ! پسرم را ندیدید؟ قسمت دوم  ( الهه قوام پور )

ــ پیام علی جهانی به خانواده های زجرکشیده و  محمد علیرضا علیپور یکی از اسیران قلعه اشرف ( علی جهانی )

ــ خاطرات  مهرداد ساغرچی یکی از قربانیان سازمان مجاهدین خلق ـ قسمت  سوم ( مهرداد ساغر چی )

ــ پیام میلاد آریایی برای خانواده های دردمند و علی باقرزاده یکی از قربانیان اسیر در قلعه اشرف ( میلاد آریایی )

ــ خاطرات الهه قوام پور ، آهای مردم ! پسرم را ندیدید؟ قسمت اول  ( الهه قوام پور )

ــ مصاحبه محمد حسین سبحانی با آقای دکتر ابوالحسن بنی صدر ( ایران قلم )

ــ پنجمین پیام صوتی خانم بتول سلطانی خطاب به ناهید بلوچستانی، الهام و شهرام کیامنش ( بتول سلطانی )

ــ داستان سی زن ( مهدی خوشحال )

ــ نامه خانم بتول ملکی  به خانم هیلاری کلینتون وزیر محترم امور خارجه آمریکا ( بتول ملکی )

ــ نامه ای به خواهرم بتول سلطانی ( الهه قوام پور )

ــ مصاحبه محمد حسین سبحانی با آقای دکتر ابوالحسن بنی صدر ( ایران قلم )

ــ مصاحبه بنیاد خانواده سحر با آقای علیرضا عینکیان ( بنیاد سحر )

ــ  نامه آقای میلاد آریایی به آقای اد ملکرت نماینده سازمان ملل متحد در بغداد ( میلاد آریایی )

ــ نامه سرگشاده کانون ایران قلم به نماینده سازمان ملل متحد در بغداد ( ایران قلم )

ــ چهل تن دیگر به جمع خانواده های متحصن مقابل قلعه اشرف در عراق پیوستند ( بنیاد سحر )

ــ اعلام جدایی آقای روح الله تاجبخش از فرقه مجاهدین در همبستگی با خانواده های دردمند اسیران قلعه اشرف ( روح الله تاجبخش )

ــ  کتاب " پیکر زخمی " منتشر شد ( بتول ملکی )

ــ علیرضا عینکیان از فرقه مجاهدین فرار کرد، گریزی دیگر از پادگان فرقه ای اشرف ( بنیاد سحر )

ــ  نامه ای از زبان یک تیرباران شده سال 1350 به مسعود رجوی ( میلاد آریایی )

ــ آمدم،حلقه به در کوفتم و برگشتم ( آریا ایران )

ــ مجاهدین ، نافی آزادی آدمی ( آرش رضایی )

ــ نامه بنیاد خانواده سحر به دبیر کل ملل متحد ( بنیاد سحر )

ــ شعری برای زن دلاور ایرانی خانم بتول سلطانی عزیز ( فرزاد فرزین فر )

ــ ترجمه کتاب فرقه ها درمیان ما منتشر شد ( ابراهیم خدابنده )

ــ پیام خانم بتول سلطانی به قربانیان اسیر در قلعه اشرف در مورد تجاوز های جنسی ، ایدئولوژیک مسعود رجوی ( ایران قلم )

ــ شکست اخلاقی آمریکا و اتحادیه اروپا در قبال تروریسم ( فرزاد فرزین فر )

ــ مجاهدین ، نافی آزادی آدمی - قسمت اول ( آرش رضایی )

ــ سوز و گداز  فرقه مجاهدین از روشنگری های فعالین حقوق بشر ( بتول سلطانی )

ــ خروج آمریکاییان از عراق و نگرانی رو به افزایش مجاهدین ( میلاد آریایی )

ــ خاطرات  مهرداد ساغرچی یکی از قربانیان سازمان مجاهدین خلق ـ قسمت دوم ( مهرداد ساغرچی )

ــ ذهن بیمار رجوی وانقلاب ایدئولوژی مجاهدین( علیرضا میرعسگری )

ــ کانون ایران قلم نسبت به تهدیدات تروریستی فرقه مجاهدین علیه خانم بتول سلطانی هشدار می دهد ( ایران قلم )

ــ غبار روبی از رای دادگاه کلمبیا در مورد سازمان مجاهدین ( بهار ایرانی )

ــ مجاهدین خلق از کجا تا به کجا؟ ( حامد صرافپور )

لینک به گزارش بیست و سوم سمینار پاریس ـ فیلم و متن مصاحبه با آقای مصطفی محمدی از کانادا  و رضا صادقی از فرانسه

لینک به گزارش بیست و دوم سمینار پاریس ـ فیلم و متن سخنرانی خانم نلی توماسینی فعال حقوق بشر از هلند

لینک به گزارش بیست و یکم سمینار پاریس ـ مصاحبه آقای بهزاد علیشاهی با آقای ایوب کردرستمی و خانم فریده براتی در حاشیه سمینار پاریس

لینک به گزارش بیستم سمینار پاریس ـ متن و فیلم مصاحبه با خانم حوریه محمدی  و آقایان بهادر خرمی و سعید حضرتی

لینک به گزارش نوزدهم سمینار پاریس ـ متن کامل سخنرانی خانم سلطانی عضو سابق شورای رهبری مجاهدین  در مورد فساد جنسی مسعود رجوی  + بخشی از فیلم های سمینار برای داونلود

لینک به گزارش هجدهم سمینار پاریس ـ سخنرانی خانم بتول سلطانی  + تماس خانم عبداللهی مادر یکی از قربانیان از مقابل  قلعه اشرف با سمینار پاریس  

لینک به گزارش هفدهم سمینار پاریس ـ نامه کمیته برگزارکننده سمینار پاریس به دکتر نوری المالکی نخست وزیر عراق

لینک به گزارش شانزدهم سمینار پاریس ـ فیلم و متن مصاحبه آقای میلاد آریایی با خانم سعیده جابانی

لینک به گزارش پانزدهم سمینار پاریس ـ متن و فیلم سخنان آقای آنتوان گسلر نویسنده و پژوهشگر سوئیسی  در سمینار پاریس

لینک به گزارش چهاردهم سمینار پاریس ـ حضور هیئتی از شرکت کنندگان سمینار پاریس در دفتر سازمان دیدبان حقوق بشر در پاریس

لینک به گزارش سیزدهم سمینار پاریس ـ متن و فیلم سخنان آقایان مسعود جابانی و شمس حائری در سمینار پاریس

لینک به گزارش دوازدهم سمینار پاریس ـ نامه کمیته برگزار کننده سمینار پاریس به وزیر دادگستری فرانسه + اسامی 182 حمایت کننده

لینک به گزارش یازدهم سمینار پاریس ـ سری دوم از عکس های سمینار پاریس

لینک به گزارش دهم سمینار پاریس ـ نامه شرکت کنندگان در سمینار پاریس به سفیر آمریکا در فرانسه + اسامی 182 حمایت کننده

لینک به قسمت نهم سمینار پاریس ـ سری اول از عکس های سمینار پاریس

لینک به قسمت هشتم سمینار پاریس ـ فیلم  کوتاهی از  برگزاری گردهمایی پاریس در حمایت از خانواده های قربانیان قلعه رجوی در عراق

لینک به گزارش هفتم سمینار پاریس ـ ملاقات هیئتی از شرکت کنندگان در سمینار پاریس با آقای دکتر ابوالحسن بنی صدر

لینک به گزارش ششم سمینار پاریس ـ نامه شرکت کنندگان در سمینار بزرگ پاریس به دبیر کل سازمان صلیب سرخ جهانی با اسامی 182 حمایت کننده

لینک به گزارش پنجم سمینار پاریس ـ هیئتی از شرکت کنندگان سمینار پاریس با نهادهای بین المللی دیدار خواهد کرد

لینک به گزارش چهارم سمینار پاریس ـ آکسیون اعتراضی در حمایت از قربانیان فرقه مجاهدین در شهر پاریس

لینک به گزارش سوم سمینار پاریس ـ قطعنامه شرکت کنندگان در حمایت از خانواده های قربانیان قلعه رجوی ، کمپ اشرف ـ عراق

لینک به گزارش دوم سمینار پاریس ـ فعالان حقوق بشر خارجی و ایرانی رهبری فرقه مجاهدین را متهم می کنند

لینک به گزارش اول سمینار پاریس ـ حمایت از خانواده های قربانیان قلعه رجوی ( کمپ اشرف ـ عراق

 

________________

قرائت قطعنامه سمینار پاریس  توسط آقای محمد حسین سبحانی

قسمت اول

http://www.youtube.com/watch?v=eErhoG7fmDQ

قسمت دوم

http://www.youtube.com/watch?v=6x5zTeg_t2Q

قسمت سوم

http://www.youtube.com/watch?v=6RWEnw8QbB4

_______________________________________________________________________

سخنرانی آقای مسعود خدابنده

http://www.youtube.com/watch?v=xqBmEt5yWQo

 

_____________________________________________________________________-

سخنرانی آقای مصطفی محمدی در سمینار پاریس

قسمت اول

http://www.youtube.com/watch?v=uB2rD5zSOlc

 

قسمت دوم

http://www.youtube.com/watch?v=B7VrWkWjfww

_____________________________________________________________________

 

سخنرانی خانم بتول سلطانی عضو سابق شورای رهبری مجاهدین  در مورد فساد جنسی مسعود رجوی

 

برای مشاهده فیلم در یوتیوب بر روی دو آدرس زیر کلیک کنید ـ قسمت اول

 

http://www.youtube.com/watch?v=_zcWmc9uLGU

 

http://www.youtube.com/watch?v=XGTl4Y_lCd8

 

 سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است

مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد